Oikoumene Filozofów

Rzecz piękna, mądra, dobra …

tom II 

 

Redakcja Sławomir Barć, Andrzej Lorczyk, Jacek Zieliński

 

Parafrazując Augustyna można powiedzieć, że dopóki nie pytasz wiem, gdy pytasz zaczynam się gubić. Bo nagle proste odpowiedzi gmatwają się, gdyż filozofowanie jest dziwnym zajęciem. Nie ma ani jasno wyznaczonego przedmiotu, ku któremu kierujemy nasze myślenie, ani też nie posługuje się metodą, którą podzielałaby jednoznacznie większość filozofujących. Co łączy logiczny i systematyczny tok wywodów Arystotelesa z fragmentarycznymi i emocjonalnymi aforyzmami Pascala? Jak różnie o świecie i Bogu pisali Tomasz z Akwinu i niemal współczesny mu Mistrz Eckhart? Jak ma się kiwanie palcem Kratylosa do abstrakcyjnych formuł Hegla? A jednak wszystkich wymienionych tu zalicza się do grona filozofów. Co takiego uprawnia nas do mówienia, iż jakaś ludzka działalność (fizyczna, językowa czy duchowa) jest filozofią właśnie? Co jest zatem tym, co konstytuuje świat zamieszkiwany przez filozofów i filozofowanie?